|
Is mijn hond een wolf?
Het
wetenschappelijke antwoord hierop is ja. Ruim 15 duizend jaar geleden
hebben onze voorvaderen deze wolf gedomesticeerd (gewend aan de mens en
huiselijke omstandigheden).
Een hond heeft meer dan andere dieren een speciale band met de mens.
Hij voelt ons uitstekend aan. Het inlevingsvermogen van een hond gaat
verder dan die van bijvoorbeeld chimpansees. Honden reageren op
aanwijzingen van mensen. Een goede proef op de som is bijvoorbeeld drie
identieke kommetjes naast elkaar te plaatsen. Onder slechts 1 kommetje
hebben wij een voertje gelegd. Alleen al door te staren naar de kom
waaronder het voertje ligt, zal de hond door deze aanwijzing snel de
juiste kom aanwijzen. Een wolf daarentegen zal evenals een chimpansee
zich niets gelegen laten bij een dergelijke aanwijzing. Onze hond
blijkt zijn sociale gevoeligheid niet van zijn stamvader geërfd te
hebben. Kennelijk is het begrip voor de mens aangeboren en bij de
domesticatie gevormd.
Een hond kan zich zo goed inleven in de menselijke roedel, dat hij
zodoende is uitgegroeid tot onze huidige trouwe viervoeter. Toch wordt
bij probleemgedrag van onze huishond nog vaak een oplossing gezocht
door te kijken naar de oorsprong van het gedrag: het oergedrag van de
wolf. Dit lijkt mij dan ook niet in alle gevallen correct. Zeker niet
wanneer we bedenken dat onze hond in de loop der jaren een totaal
andere functie heeft gekregen dan de honden van decennia geleden.
Destijds werden honden gehouden als werkhond. Men gebruikte de hond
voor de jacht, als erfbewaker of hij trok karren. Tegenwoordig vervuld
de hond steeds meer een rol in het gezinsleven en dient te voldoen aan
de regels die binnen dit gezin gelden. Met name de snelheid van deze
veranderde functie en het feit dat ook onze samenleving sterk aan
veranderingen onderhevig is, maakt dat er meer probleemgedrag is
ontstaan bij juist deze gezinshonden. Veel problemen ontstaan ook
doordat een bepaald ras of type hond ineens bijzonder populair wordt.
Zo stijgt nu de vraag naar de Cavalier King Charles Spaniel (de hondjes
van Pim). Deze vraag overstijgt het aanbod en zogenoemde broodfokkers
spelen hierop in door zoveel mogelijk van het gewilde ras te
produceren, tegen een zo hoog mogelijke verkoopprijs. Hierbij wordt
niet gekeken naar erfelijke kenmerken en dergelijke waardoor enorme
problemen kunnen ontstaan. Om teleurstellingen te voorkomen zou ik
iedere aanstaande eigenaar op het hart willen drukken zich van te voren
goed te laten informeren over de aanschaf van een pup of volwassen
hond, ongeacht het ras. Het zou niet de eerste keer zijn dat met pijn
in het hart afstand gedaan moet worden van een inmiddels volwassen hond
die eens zo’n schattige pup was.
Met
name veel gedragsproblemen ontstaan door het feit dat honden hun gedrag
toetsen aan dat van hun leiders. Ik kom tegenwoordig regelmatig het
probleem tegen dat een hond tijdens het ommetje in schemer of donker
nogal angstig en alert is of zelfs helemaal niet meer uit wil als het
donker is. Erg lastig natuurlijk voor de eigenaar. Maar heeft de
eigenaar dit niet zelf in de hond gebracht door zijn ietwat onzekere
houding in het donker op straat? Begrijpelijk natuurlijk wanneer je om
je heen hoort dat mensen vaak ‘s avonds laat niet meer zo graag de deur
uitgaan. Een hond voelt deze spanning en zal hierop dan ook reageren
door zelf bijzonder alert te zijn, een wisselwerking dus tussen mens en
hond.
Van nature heeft een hond best nog wel iets van een wolf in zich, maar
dit is te verwaarlozen ten opzichte van de genen die wij er 15 duizend
jaar geleden hebben ingebakken.
|