Hondenrassen |
|
De normale anatomie en functie van het oorMet het oor wordt geluid waargenomen. Het binnenoor speelt ook een rol bij ons evenwichtsgevoel. Met dit zintuig kan men horen. Het oor wordt onderverdeeld in drie delen:
Het buitenoor staat in direct contact met de buitenlucht, en gaat over
in de gehoorgang. Het einde van de gehoorgang wordt gevormd door het
trommelvlies, dat de scheiding vormt tussen buitenoor en middenoor. De
gehoorschelp trilt mee met de geluidsgolven die opgevangen worden
vanuit verschillende richtingen, waardoor het geluid gemoduleerd wordt. Het middenoor staat via de buis van Eustachius in verbinding met onze keel. Dit zorgt er voor dat de luchtdruk in het binnenoor gelijk blijft met de atmosfeer. Te harde geluiden en geluiden die de dieren zelf produceren worden gedempt door dit principe. Het slakkenhuis (cochlea) is gevuld met
vloeistof. In deze vloeistof bevinden zich op het basilair membraam
trilhaartjes voor het waarnemen van geluid. Doordat de dieren twee oren hebben kunnen ze de
richting bepalen waarvan het geluid komt. De sterkte van het
waargenomen geluid is namelijk niet in beide oren gelijk, en ook
bereikt niet ieder geluid beide oren tegelijk. Het buitenoor :De oorschelp (medische aanduiding: pinna) is een uitwendig deel van het gehoororgaan. Bij vele zoogdieren is de oorschelp beweeglijk en kan het dier door met de oorschelp te bewegen de richting waarin het beste gehoord wordt beïnvloeden. Met behulp van de twee oren kan een dier waarnemen of een geluid van links of rechts komt. De vorm van de oorschelpen helpt met het onderscheid maken tussen geluiden van voor of achter en geluiden van boven of onder.
De gehoorgang is een holle buis die de oorschelp met het middenoor verbindt. De gehoorgang bestaat uit een verticaal én horizontaal gedeelte. Beeld van de verticale en horizontale gehoorgang. De buitenkant van de gehoorgang is bekleed met hui en haartjes en bevat klieren die oorsmeer (cerumen) uitscheiden. De haartjes en het oorsmeer helpen mee te voorkomen dat voorwerpen als insecten en stof het trommelvlies kunnen beschadigen. Het middenoor :
Het middenoor bevat de drie gehoorbeentjes : de hamer, het aambeeld en de stijgbeugel. Door deze mechanische koppeling brengen de
gehoorbeentjes de trillingen die optreden in het trommelvlies en die
daar ontstaan als geluid het oor binnentreedt, over op het ovale
venster. Het ovale venster brengt de trillingen weer over op de
vloeistof in het slakkenhuis. de gehoorbeentjes Aan de stijgbeugel zit een spiertje (m. stapedius), die te grote uitslagen voorkomt. Een ander spiertje zit aan het trommelvlies. Beide spiertjes geven bescherming tegen te grote uitslagen van het trommelvlies, mochten er te harde geluiden in het middenoor terechtkomen. Het binnenoor:Het binnenoor bestaat uit het slakkenhuis en het labyrinth. Het slakkenhuis (Medische aanduiding: Cochlea) is een opgerold vochtbevattend kanaal in het oor met een vorm zoals de naam suggereert. In het slakkenhuis bevinden zich trilhaartjes. De vorm van het slakkenhuis is zo dat bij bepaalde frequenties specifiek de haartjes op een bepaalde plaats in trilling worden gebracht. Deze haartjes zijn op hun beurt weer verbonden met zenuwen, die het signaal transporteren naar de hersenen. Het slakkenhuis en het labyrint zijn mooi te zien De half-cirkelvormige kanalen (labyrint) zijn gelegen in het rotsbeen, als onderdeel van het binnenoor. Ze hebben als functie het detecteren van rotaties van het lichaam in alle richtingen en hebben daardoor een groot effect op het gevoel van evenwicht en beweging. Per oor zijn er drie half-cirkelvormige kanalen in de volgende richtingen:
Ieder kanaal is gevuld met een vloeistof. Aan het eind van elk kanaal bevindt zich een klep. Bij een draaibeweging van het hoofd of het lichaam gaat de vloeistof met een zekere traagheid bewegen, en wordt de klep licht omgebogen. Dit resulteert in een stimulatie van enkele haarcellen van de evenwichtszenuw. |
Copyright MyCorp © 2024 Contact Us |