Informatie over vrijwel alle hondenrassen

Keeshonden vallen op door hun mooie uitstaande vacht. Om de hals vormt zich een volle, manenachtige kraag. Het vosachtige hoofd met de schrandere ogen, de spitse, dicht bij elkaar geplaatste oren en de sterk over de rug gekrulde, zwaar behaarde staart verlenen de Keeshond de eigen karakteristieke fierheid. Zijn voortdurende argwaan tegen alles wat vreemd is, zijn onwankelbare trouw, zijn volledige desinteresse voor zwerven en stropen, en zijn spreekwoordelijke waaksheid, maken de Keeshond tot een gezelschapshond bij uitstek.

Hoofd

Middelmatig groot. Van boven gezien versmalt het hoofd zich wigvormig tot de neuspunt. Van opzij gezien is er sprake van een matige stop. De snuit is niet te lang en in goede verhouding tot de bovenzijde van het hoofd en voorhoofd. De neusspiegel is rond en klein. Een weinig ramsneus is gewenst. De kleur van de neus is diepzwart, bij bruine exemplaren donkerbruin. De lippen moeten goed aansluiten en mogen geen plooien vormen bij de mondhoeken. De kleur van de lippen en oogranden is zwart, bij bruine exemplaten bruin.

Gebit

Schaargebit.

Oren

Klein en dicht bij elkaar geplaatst (hoe dichter, hoe beter), driehoekig, hoog aangezet. Ze worden altijd rechtop gedragen en tippen niet aan de punt.

Ogen

Middelmatig groot, ovaal gevormd en enigszins schuin geplaatst. Altijd donker van kleur.

Lichaam

De hals is middelmatig lang. Zo kort mogelijke rug, geheel recht, maar vóór iets hoger dan achter. Diepe borst, met gewelfde ribben en de buik naar achteren iets opgetrokken. Schouderhoogte tot 22 cm; iedere maat daaronder is toegestaan, mits het totaalbeeld en de gezondheid er niet onder lijden.

Benen

Middelmatig lang, in verhouding tot het lichaam. Stevig en goed recht. De achterbenen zijn in het spronggewricht iets gebogen.

Voeten

Zo klein mogelijk, rond, met gewelfde tenen, zogenaamde kattevoeten.

Staart

Middelmatig lang, hoog aangezet, direct van de staartwortel omhoog naar voren over de rug liggend, dan zijdelings naar rechts of links gebogen en ringvormig gerold. Moet vast op de rug liggen of direct op de rug gerold.

Vacht

Hoofd, oren, voeten, buiten- en binnenzijde van de voor- en achterbenen zijn kort en dicht behaard: het overige deel van het lichaam is overvloedig en lang behaard. Raskenmerkend voor het haar van de Keeshond is dat het voornamelijk rondom de hals en schouders los en recht van het lichaam afstaat zonder gegolfd, kroezig of ruig te zijn. Op de rug mag het haar niet in een scheiding vallen, maar moet los naar alle kanten uitstaan. Het haar is het langst onder de hals en aan de staart.
De achterkant van de voorbenen heeft een sterk ontwikkelde, geleidelijk naar beneden verlopende bevedering van de elleboog tot aan de buiging van de voorknie. Aan de achterbenen reikt de bevedering niet helemaal tot aan het spronggewricht.

Kleur

Wit, zwart, bruin, oranje, wolfsgrauw en anderskleurig (blauw, crème, beverkleurig en gevlekt; gevlekte exemplaren moeten wit als grondkleur hebben; de zwarte, bruine, grijze of oranje vlekken moeten over het gehele lichaam verdeeld zijn).

Bijzonderheden

Fouten (deze gelden voor alle variëteiten van de Keeshond): vlak hoofd, appelhoofd, te grote en te lichte ogen, bolle ogen, entropion; te lange oren, te wijd uit elkaar staande oren, tiporen, vleeskleurige neus, oogleden en lippen; een niet vast op de rug liggende staart of te korte staart; gegolfd of in een scheiding vallend haar; bij de grijze Keeshond een te donker masker of witte vlekken, bij de oranje Keeshond een witte broek en staart; fouten in bouw en gangwerk, bij grijze, witte, zwarte, bruine en middenslag Keeshonden het ontbreken van premolaren, boven- en ondervoorbijten; monorchisme, cryptorchisme.