Gedrag van de hond

Van de 1,9 miljoen honden in Nederland leeft 90 procent alleen. Als hun baas te vaak van huis is, kunnen ze zo verknipt raken door hun verlatingsangst dat het gedrag va nde hond niet meer te handhaven is. Honden blaffen en janken de hele buurt bij elkaar, ze vernielen de huisraad of worden onzindelijk. Wat dan? De eigenaar brengt zijn hond naar het asiel, alwaar het problematische gedrag van de hond alleen maar erger wordt. Terwijl het probleem vaak goed aan te pakken is door het dier meer aandacht te geven en te trainen in alleen zijn.

Roedeldier

Veel gedrag van de hond is te verklaren vanuit het gedrag en de leefwijze van zijn verre voorvader, de wolf. Wolven zijn roedeldieren. Zij hebben soortgenoten en een duidelijke leider nodig om goed te kunnen functioneren. Wat dat betreft stroomt door iedere hond nog wat wolvenbloed: elke hond, van de grootste Deense dog tot het kleinste ‘jetset’-hondje als de chihuahua, gaat op zoek naar een roedelleider. Om een duidelijke verhouding tussen baas en hond te creëren, moet het baasje die rol van leider op zich nemen. Als die leiding ontbreekt – door bijvoorbeeld weifelend, onzeker en inconsequent gedrag – dan probeert de hond zelf de leidersrol op zich te nemen. Dat kan leiden tot problemen in het gedrag van de hond. Als een hond bijvoorbeeld dominant gedrag gaat vertonen, kan dat gevaarlijke situaties veroorzaken.

Verveling

Van nature heeft een hond sociaal contact met andere honden nodig. In Nederland leeft echter 90 procent van de honden zonder soortgenoten. Om dat te compenseren, moeten het baasje en de gezinsleden een hond veel aandacht geven. Dit is erg belangrijk voor het welzijn van het dier. Toch worden honden vaak langdurig alleen thuis gelaten, terwijl alleen thuis zijn een onnatuurlijke situatie voor een hond is. Het gebrek aan gezelschap kan stress veroorzaken; ze worden voor hun gevoel ‘verlaten’ door de roedel. Honden zijn zulke sociale dieren en ze willen zo graag bij hun roedel zijn, dat ze zich diep ongelukkig kunnen voelen als ze alleen zijn. Daarnaast speelt verveling een grote rol in het gedrag van de hond. Dat kan een oorzaak zijn van problemen zoals blaffen, janken en huilen (om aandacht te vragen), het stukmaken van huisraad, niet eten en drinken als de baas er niet is, overmatig kwijlen, overgeven, zichzelf verwonden, onzindelijkheid en apathie.

Alleen thuis

Honden kunnen ook te weinig aandacht krijgen als het baasje wel veel thuis is maar het dier verder merendeels negeert. Om dat te voorkomen moet er veel interactie met de gezinsleden plaatsvinden, bijvoorbeeld door spelletjes te spelen. Ook zijn er allerlei positieve manieren om honden te trainen in het alleen zijn. Aandacht is echter de beste methode om probleemgedrag te voorkomen en tegemoet te komen aan het natuurlijke gedrag van de hond. Hondengedrag naar soortgenoten toe kan alleen beperkt uitgeoefend worden tijdens het uitlaten.