Rasgroep: Terrier

Aard : geduldig, koppig

Gemiddelde levensduur : 12 jaar

Schouderhoogte : ongeveer 30 cm

Gewicht : reuen 5,9-7,1 kg, teven 5,1-6,4 kg

Vacht : kortharig, hard; rood, tarwekleurig, grijs en bruin, of blauw en bruin

Aanleg : werkhond, gezelschapshond

Omgang met kinderen : goed

Omgang met andere honden : redelijk

Leefruimte : kan in de stad wonen, mits genoeg beweging

Vachtverzorging : af en toe borstelen en twee keer per jaar de oude vacht met de hand uitplukken

Standaard

Algemeen

De Border Terrier is in wezen een werkterriër. Hij moet in staat zijn een paard bij te houden en moet levendigheid met moed combineren.

Hoofd

Lijkt op dat van een otter: middelmatig breed in de schedel, met een korte, krachtige voorsnuit. Een zwarte neus verdient de voorkeur, maar een lever- of vleeskleurige neus is geen ernstige fout.

Gebit

Schaargebit: de boventanden voor en nauwsluitend tegen de ondertanden en recht in de kaak staand. Een tanggebit is aanvaardbaar. Ondervoor-en overbijten is een grote fout en in hoge mate ongewenst.

Oren

Klein, V-vormig, middelmatig dik en naar voren dicht langs de wang hangend.

Ogen

Donker, met een doordringende uitdrukking.

Lichaam

De hals is van middelmatige lengte. Diepe, smalle en tamelijk lange romp. De ribben liggen goed naar achteren, maar zijn niet overmatig rond omdat men een terriër met beide handen achter de schouder moet kunnen omspannen. Sterke lendepartij.
Gewicht: reuen 5,9-7,1 kg, teven 5,1-6,4 kg.

Benen

De voorbenen zijn recht met niet te zware botten. De achterhand is gebouwd op snelheid.

Voeten

Klein, met dikke zolen.

Staart

Matig kort. Tamelijk dik aan de basis, dan naar het eind smal toelopend. Hoog aangezet, vrolijk gedragen, maar niet in een krul over de rug.

Vacht

Hard en dicht, met een dichte onderbeharing. Het vel moet dik zijn.

Kleur

Rood, tarwekleurig, grijs en bruin, of blauw en bruin.

Bijzonderheden

Gangen: is zo atletisch gebouwd dat hij een paard moet kunnen bijhouden.
Fouten: elke afwijking van de voorafgaande punten moet als een fout worden beschouwd; de mate waarin de fout moet worden aangemerkt, moet in juiste verhouding zijn tot de ernst van de fout en de invloed ervan op de werkcapaciteiten van de terriër.

N.B.: Reuen moeten twee duidelijk waarneembare, normale teelballen hebben, die geheel in de balzak zijn afgedaaid.